سالهای زیادی است حسین بخشنده را میشناسم . از زمانی که شعرهای او را می خوانم این موضوع را در ذهن من پرورش می دهد که انسان چقدر میتونه خود را بشناسد واگاهانه رشد کند.شعر جدیدش بسیار زیبا است بیایید با هم بخوانیم و شاعر را ستایش کنیم:
مقام مادر
ی وای مه جانه مار ته دیله پاکه بمیرم
ته دیل که نه ته خاکو گیله پا رن بمیرم
ته چوم مه چومه سو مو ته اون دست ه بمیرم
ته غصه به مه سر مو ته اون جانه بمیرم
عاشق همه از مهر تو یکسر ببه کامل
از دست و سرو جان و تنم جمله ته قابل
ادامه مطلب ...